บีเยินส์จาเนอ มัตตีนียึส บีเยินซ็อน (
นอร์เวย์: Bjørnstjerne Martinius Bjørnson;
8 ธันวาคม พ.ศ. 2375 –
26 เมษายน พ.ศ. 2453) ชาว
นอร์เวย์ เป็นทั้ง
กวี นักเขียนบทละคร นวนิยาย นักหนังสือพิมพ์ บรรณาธิการ ผู้กำกับการแสดงละคร และบุคคลที่มีชื่อเสียงโดดเด่นที่สุดคนหนึ่งในยุคนั้นของนอร์เวย์ โดยเป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่งในสี่ของผู้ยิ่งใหญ่แห่งวรรณกรรมนอร์เวย์ยุคนั้น อีกสามคนคือ
เฮ็นริก อิปเซิน (Henrik Ibsen)
อาเล็กซันเดอร์ เช็ลลัน (Alexander Kielland) และ
ยูนัส ลี (Jonas Lie) บทกวีของเขาชื่อ
Ja, vi elsker dette landet (ใช่แล้ว เรารักแผ่นดินนี้) ยังถูกนำไปแต่งเป็น
เพลงชาติของนอร์เวย์ด้วย บีเยินซ็อนได้รับ
รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ประจำปี
พ.ศ. 2446 (ค.ศ. 1903)บีเยินซ็อนเกิดทางตอนเหนือของประเทศนอร์เวย์ บิดาเป็นบาทหลวง
ลูเทอรัน มารดาเป็นบุตรสาวพ่อค้า เขาผละจาก
มหาวิทยาลัยเมื่ออายุได้ 20 ปี เพื่อมุ่งหน้าทำงานทางด้านวัฒนธรรม โดยเริ่มจากการเป็น
นักวิจารณ์ละครเวทีเมื่ออายุได้ 26 ปีเขาแต่งงานกับ
นักแสดง มีลูกสองคน ชีวิตการเขียนนวนิยายของเขามีอยู่สองช่วง งานช่วงแรกสมัยอายุยี่สิบตอนปลาย เป็นเรื่องของชีวิตชาวไร่ในชนบท ส่วนนวนิยายที่เขียนในวัยห้าสิบขึ้นไป กล่าวถึงประเด็นทางสังคมและการเมืองมากขึ้น ในยุครุ่งเรือง เขาเขียนบทละคร บทกวี และ
บทความไว้จำนวนหนึ่ง ขณะเดียวกันก็เข้าไปเกี่ยวพันกับการต่อสู้ทางวัฒนธรรมและการเมือง อันทำให้เขาต้องถูกเนรเทศกลาย ๆ ซ้ำซ้อนหลายคราว ในทางการเมือง เขาเปลี่ยนจากแนวคิด
ชาตินิยมจัดมายึดหลัก
สังคมนิยม โดยทำงานด้านการสร้างความสงบและความเข้าใจระหว่างประเทศ บีเยินซ็อนต่างจากอิปเซินผู้เป็นสหาย เพราะเขาได้รับรางวัลโนเบลในปี พ.ศ. 2446 ทว่าชนรุ่นหลังกลับไม่คิดเช่นนั้น ในช่วงท้ายของชีวิตบีเยินซ็อนเป็นอัมพาตครึ่งตัว และถึงแก่กรรมเมื่อวันที่
26 เมษายน พ.ศ. 2453 ที่
กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ขณะอายุ 78 ปี
คำคม - Every joy you have you pay for with sorrow. (ทุกความสุขสันต์ ต้องชดใช้ด้วยความเศร้าโศก)